Interview Mees Visser deel 2

Dit is deel twee van het interview met Mees Visser die groente teelt en onder andere aan ons bij The Harvest verkoopt. In dit deel gaat hij dieper in op zijn werkwijze, het verkopen van groentepakketten met een abonnement, de moeite die andere boeren, mede dankzij de staat, moeten doen om de overstap te maken en zijn favoriete bezigheid als boer.

Hoe ziet een gewone dag op de boerderij er uit?

Elke dag is natuurlijk anders, het weer is heel leidend voor de werkzaamheden die we verrichten. We volgen de seizoenen, de natuur. Dus in het voorjaar ga je zaaien, tijdens de groei eggen en wieden later in het jaar oogsten, zo loopt het een beetje. Telen is de rode draad in ons leven, daarbij zijn we afhankelijk van de weersomstandigheden, daar is een boer altijd mee bezig. En als we niet op het land bezig zijn, dan doen we voorbereidende werkzaamheden. Zoals producten klaarmaken voor aflevering. Maar er zijn ook andere dingen, repareren wat kapot is, onderhoud aan de trekker of nieuwe stroomaansluitingen. Het is veel buiten en dat vind ik heel fijn.

Hoe is het idee van een handel op basis van een abonnement tot stand gekomen?

Dat hebben wij niet zelf verzonnen, maar boerin Anna van Oostwaard, zij was een biologisch tuinder in Overijssel. Zij verkocht haar groente via de groothandel en zij merkte dat de vraag naar een bepaalde groente vaak kwam op het verkeerde moment. Het was er dan net niet of andersom dat zij het product op voorraad had, maar er was geen vraag. Dat was totaal niet op elkaar af te stemmen. Ze kwam op het idee dat de consument het eigenlijk niet voor het zeggen moest hebben, maar het land. Zij had als motto: “Het land is koning” in plaats van de “de klant is koning”. En zo denken wij er ook over. Ik vind het nog steeds een gouden formule. De abonnees verbinden zich met de opbrengst van het land en garanderen de afzet en dus het inkomen van de boer. Ik zou elke boer duizend abonnees gunnen, dan zou de landbouw een hele snelle transitie kunnen doormaken naar biologische teelt te midden van biodiversiteit.
De abonnee kan over een stuk aarde lopen waar zijn groenten groeien, daar bouwt hij een bepaald gevoel mee op. Dat gevoel neemt hij mee naar huis en wekelijks haalt hij die groenten die hij zag groeien op bij zijn afhaalpunt. Hij kan koken en eten met dat gevoel, de herinnering aan het lopen over dat stukje aarde waar hij deel van uitmaakt. Dat vind ik spiritueel en dat is ons hogere doel.

Wat is volgens u de reden dat niet meer boeren overstappen op biologische landbouw?

Mijn ideaal toen ik begon was dat ik ging laten zien dat biologisch kon, ik was het zat die bestrijdingsmiddelen en die kunstmest, ik ging laten zien dat het bedrijf dan toch economisch stand kon houden. Dan gaan andere boeren het vast ook doen, dacht ik. Maar dat is helemaal niet gebeurd. Toen ik begon was twee procent van de landbouw biologisch, nu is het vier procent, er is dus nauwelijks iets veranderd. Dat had ik helemaal niet verwacht: het bewustzijn nam toe, dan toch vast ook de biologische landbouw? Maar zo is het dus niet gegaan.

Vindt u dat de Nederlandse staat genoeg doet voor biologische boeren?

Absoluut niet, nooit gedaan ook. De staat is de grote boosdoener. De overheid heeft na de tweede wereldoorlog in samenwerking met de Wageningse universiteit en onderzoeksbedrijven de chemische landbouwmethode geïntroduceerd. Ambtenaren kwamen toentertijd bij mijn vader en opa die toen nog biologisch werkten, zoals iedereen toen, om te vertellen dat ze over moesten stappen op de chemische werkwijze. Alle boeren zijn dat toen gaan doen. De consument kon daardoor goedkoper eten kopen. Het aandeel van het inkomen dat aan eten wordt uitgegeven is enorm gedaald.  Maar voor de roofbouw, het telen op deze manier, zijn we nog niet gestraft. De aarde reageert niet snel. Gelukkig begint het nu, vooral ook bij de jeugd, te dagen dat het anders moet. Er is momenteel veel verwarring wat duurzaam is en wat niet. Met grote marketing budgetten wordt een mooi verhaald vertelt, die een feel good gevoel geven, maar in de landbouw verandert er op die manier niets. Wat mij betreft telt alleen biologisch, geen bestrijdingsmiddelen en geen kunstmest die meer fossiele stikstof in het milieu brengt. Gelukkig vindt de rechter ook dat er te veel stikstof wordt uitgestoten, maar kunstmest uitbannen is nog een taboe.

Wat is uw favoriete gewas om te verbouwen?

Ik heb een bloementuin, dat is eigenlijk geen gewas zou je kunnen zeggen, het is geen voedsel maar om te plukken. En de werkelijkheid is dat ik het erg leuk vind om daar mee bezig te zijn. Het is door de strokenteelt, groenten en bloemen naast elkaar ontstaan. Ik zag alle insecten erop af komen en ik vond het prachtig. Ook waren er klanten tijdens de open dag die graag wilden plukken maar ze konden er niet goed bij, de bloemen stonden tussen bijvoorbeeld de aardappels. Dus ik moest paadjes aanleggen. Nu is de bloementuin een apart stuk land waar je door heen kan lopen met allemaal verschillende perken en soorten bloemen. Bezoekers kunnen er zelf plukken en mooie boeketten samenstellen en ik vind het meer dan leuk om bloemen te telen.

Heeft u nog een boodschap aan de gasten van The Harvest die genieten van de groentes die u verbouwt?

Kom als COVID voorbij is gerust kijken, we hebben open dagen, activiteiten en bloemenplukdagen. Het leukst vind ik het dat wanneer je een Harvest-maaltijd eet er een verbonden gevoel bij hebt doordat je op dat stukje aarde hebt gelopen waar je voeding vandaan komt.